Dali su hiljade života za vrijeme proteklog rata, pretrpjeli brojne strahote, hrabro braneći svoja ognjišta. Svakodnevno su borci Prvog i Drugog Krajiškog korpusa Vojske Republike Srpske posmatrali kako im saborci ginu, a i sami iz dana u dan gledali smrti u oči.
Oni koji su preživjeli danas pričaju, žrtve se ne smiju zaboraviti, oni koji su život dali da bi zaštitili srpski narod i odbranili Republiku Srpsku nikada ne smiju biti zaboravljeni. Treba da se pamti, o tome priča naraštajima, da se zlo ne ponovi!
“Vojska Republike Srpske i Prvi krajiški korpus uspio da se odbrani i da poslije toga dođe Dejton i da se sačuva narod i prostor kojim je uspostavljen cilj stvaranja Republike Srpske. Svaki četvrti ili je ranjen ili je poginuo”, kaže Momir Zec, general-potpukovnik VRS.
“Hrvati su napali Kupres i počinili zločin nad srpskim življem u Kupresu. Preko 20 ljudi je tada ubijeno. To je bilo negde 3. aprila '92. godine, a Muslimani su već 21. aprila napali srpski narod u Bosanskoj Krupi. Ovo navodim zbog toga da se vidi kakve su namere bile muslimanskog i hrvatskog dela prema srpskom narodu”, kaže Mikajlo Mitrović, pukovnik u penziji VRS.
Obilježavanje dana korpusa veoma je značajno u očuvanju sjećanja na vojnike koji su svoj život ugradili u temelje Srpske, tvrde i njihovi saborci. Kažu, cilj nije bio zauzeti tuđu teritoriju, već odbraniti svoju.
“Mi smo bili tamo da zaštitimo srpski narod, srpsku nejač. Branili smo naša ognjišta. Nismo nikakve pretenzije ili bilo šta što bi neko smatrao da smo zauzimanja teritorija. To su naša vjekovna ognjišta gdje je živio srpski narod”, kaže oficir VRS, Milan Jelisavac.
Prvi krajiški korpus je činio 60 odsto Vojske Republike Srpske. Imao je preko 120.000 boraca i držao front od 1.260 km. Drugi korpus je imao od 16 do 20 hiljada vojnika. Oko 3.000 ih je poginulo.
