Zdravko Rašević, koji je na Sarajevskom ratištu izgubio sina, priča da se iz Ilijaša nakon rata iselio u Bratunac, gdje i danas živi. Poručuje da ne postoje riječi, kojima bi opisao tugu i bol. 

"Imao je 24 godine kada je poginuo na Ilidži, i tako, imam još dvije kćerke, živimo u Bratuncu. Dolazim na groblje kada je rođendan, kad je dan ukopa, kad je bio dan zadušnica," kaže Rašević. 

Svaki peti vojnik Sarajevsko romanijskog korpusa je poginuo, odnosno četiri hiljade boraca je izgubilo život, dok ih je 10 hiljada ranjeno. Borci tog korpusa nisu izgubili ni pedalj zemlje za sve vrijeme ratovanja, poručuje ministar Milenko Savanović, ministar rada i boračko invalidske zaštite Republike Srpske.

"Naših deset brigada bilo je opkoljeno sa dvije strane, bili su u jako teškim uslovima, u toj borbi, ali zahvaljujući hrabrosti tih boraca oni nisu nijednog milimetra popustili, ali je činjenica da je nakon potpisivanja dejtona taj sarajevski narod morao da napusti te srpske opštine," rekao je Savanović.

Vijence su položile delegacije Narodne skupštine RS, izlasnici predsjednika Srpske, kao i srpskog člana Predsjedništva BiH. Prvi čovjek boračke organizacije poručuje da se ne smije odustati od obilježavanja, ali ni od traganja za istinom o svemu onome što se dešavalo na tim prostorima. 

"Sve ono što se dešavalo u Sarajevu, pogotovo kroz nekoliko ekstremnih primjera, kao što je npr. kraj maja, ulica Vase Miskina, pa smo uspjeli da to razobličimo i dokažemo, da se to nije desilo, kako su tvrdile muslimanske snage, pa čak i međunarodna zajednica, kaže Milomir Savčić, predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske. 

U manastiru na Ravnoj Romaniji kod Sokoca, služen je parastos za sve poginule borce u odbrani Sarajevsko-romanijske regije. Na unutrašnjim zidovima tog manastira uklesana su imena četiri hiljade boraca koji su poginuli u odbrani te regije.