Novi misteriozni objekat u svemiru pronašao Srbin

„Neke odgovore imamo, ali nije do kraja jasno da li je to ostatak supernove, eksplozije tokom koje zvezda izbacuje ogromnu količinu energije i materijala u svemir ili nešto drugo. Ostaci supernove su bar donekle asimetrični, a ovo što smo nazvali „Teleios“ je skoro savršen“.

Ovo nam kaže dr Branislav Vukotić, šef Posmatračke stanice Vidojevica, koju je Astronomska opservatorija iz Beograda osnovala na ovoj planini kod Prokuplja.

On je stručnjak za statistike uzoraka objekata u svemiru, a glavni posao mu je, od kada je preuzeo brigu o Vidojevici, da obezbedi kolegama da, uglavnom daljinski, posmatraju svemir.

Vukotić se manje bavio posmatranjima, a više teorijom i simulacijama. Interesuje ga nastanjivost galaksije, odnosno gdje se unutar naše galaksije nalaze planete slične Zemlji. To je drugi razlog zašto ga je najeminentniji posmatrač neba iz Australije, zemljak Filipović, pozvao u tim, kada je video nepoznato telo u svemiru.

„Miroslav se bavi posmatranjem ostataka supernove. Međutim nije do kraja jasno da li je to 100 odsto ostatak supernove. Stvar je u tome što to nije sjajan objekat, dosta je, da kažem, taman. Mada je imao i jake radio izvore na nebu, pa čak i u tom radio dijelu spektra, dosta je taman objekat“.

Međunarodni tim Univerziteta Zapadni Sidnej nazvao je ovaj objekat „Teleios“, što na starogrčkom znači savršen, potpun, zato što se na snimcima vidi kao savršen krug.

Region

Odbornici se potukli u zgradi opštine

Detektovan je veoma moćnim instrumentom ASCAP koji je dio budućeg džinovskog teleskopa, koji bi trebalo da ima ukupnu površinu od kilometar kvadratni prijemnika za prikupljanje radio-signala iz svemira.

„Na jednom od snimaka su detektovali taj neki, kao mehurić. Kad pogledamo u zvijezde, izgleda da je svemir skroz prazan, ali zapravo tu ima neke materije koje je rijetka, ali postoji. Pošto su u pitanju jako velika rastojanja koja te eksplozije prelaze i velike energije, onda se prosto to može videti kao neki mehurić u međuzvezdanoj materiji. A kad se projektuje na pravac našeg gledanja, izgleda kao krug. Ono što je tu baš neobično, kada mu se izmeri kružnost ili eliptičnost, ispada da je skoro savršeno kružnog oblika. Za ostatke supernova, to je poprilično neobično, pošto oni nastaju eksplozijama umirućih zvezda“, objašnjava Vukotić.

On dodaje da se svaka zvijezda vrti, sve se u svemiru okreće u krug, kao i Zemlja, Sunce, planete Sunčevog sistema i druge zvijezde. To kretanje utiče i na supernove.

„Zbog tog okretanja, obično te eksplozije budu bipolarne, imaju osu duž koje su izdužene, gdje je najača eksplozija, pa su i posledice tih eksplozija, ti udarni talasi koji se šire kao ti mjehurići kroz međuzvjezdanu materiju. Oni budu izduženog oblika. Tako da je jako neobično da je „Teleios“ ovako kružan, pravilan objekat“.

Jedna od pretpostavki koje se čuju u naučnoj javnosti od kada je obelodanjena vijest o „mjehuru“ je da je oblik sačuvan tako kružno, jer se nalazi izvan gusto zbijenih dijelova galaksije, i da je zapravo uticaj okoline bio minimalan.

Vukotić kaže da je radio i na pitanju kako međuzvjezdana materija utiče na širenje ostataka supernove. Radio je s pretpostavkom da zvezda, dok je normalna, dok se nije pretvorila u ostatak supernove, ima zvjezdani vjetar, kao što ga ima i Sunce.

„To je emisija čestica, elektrona, alfa čestica i zračenje koje razduvava međuzvjezdanu materiju. Dok je zvijezda „živa“, ona napravi šupljinu u toj materiji. Nakon eksplozije može da se desi da udarni talas prebriše deo međuzvezdane materije. Dok se širi, kad naiđe na međuzvjezdanu materiju, koja je organizovana u granulice, oblačiće, onda može da se deformiše, da neki dijelovi budu malo udubljeni, kako guta te oblake, taj udarni talas“, objašnjava Vukotić.

Najveći problem u astronomiji je znati daljinu do nekog objekta, to je uvijek najnezgodnija stvar koja treba da se odredi. Postoji više metoda, više ili manje pouzdanih. U ovom istraživanju, to je bio njegov posao, u kome se inače koristi metoda računanja čuvenog ruskog naučnika Josifa Šklovskog:

„Udaljena je od 4.8 do 24 kiloparseka, a jedan kiloparsek je 3.2 hilljade svjetlosnih godina. Relacija ima veliko rasipanje, baš zbog toga što objekti dolaze u dodir sa međuzvjezdanom materijom, koja je različite gustine. Gustina materije, kao jedan od najvažnijih parametra, koji zadržava kretanje udarnog talasa igra tu ulogu da objekti nisu više sfere, kao što je Šklovski izveo, nego poprime malo nepravilnije oblike i onda dolazi do rasipanja u toj relaciji“.

Vukotića smo pitali i da li, u bilo kom smislu, ovaj misteriozni objekat može imati uticaj na nas na Zemlji. On kaže da je radiozračenje kao na radio stanicama i mobilnoj telefoniji. Nije siguran, dodaje, ali je njegov lični osjećaj da više na naše zdravlje može da utiče zračenje sa antena kojima smo okruženi, rutera u kući.

Zanimljivosti

Stiže posljednji retrogradni Merkur u godini: Na udaru su ova 4 znaka

„Pa i telefon koji držim dok govorim za Sputnjik, zračenje je jače od radio zračenja koje nam dolazi iz Svemira. Kosmički zraci su nešto drugo, to su u glavnom protoni, alfa-čestice i elektroni, nešto što je naelektrisano. To budu jako velike energije, kad se sudaraju sa česticama atmosfere, ponekad naprave neku pojavu na Zemlji. Mogu da utiču na biomolekule unutar organizama i izazivaju mutacije u genetskom materijalu. Mogu da unište deo neke ćelije, pa i da promene meteorološke uslove“.

Vukotić nije jedini naučnik iz Srbije koga je Filipović angažovao na ovom važnom i izazovnom projektu. Svi se nadaju da će se posmatranja i mjerenja nastaviti, kako bi smo sa apsolutnom sigurnošću znali da li je „Teleios“ ostatak supernove ili neki drugi, do sada nama nepoznat objekat u svemiru.