Jedini srpski povratnici u Teočaku pod pritiskom lokalne vlasti

"Neće da nas ostave na miru da starost provedemo na pradjedovskom imanju, nikome ne smetamo, nikoga ne diramo, živimo na svome, ali, nažalost, ni to nije dovoljno pa stalno izmišljaju neke razloge da nas odavde pod pritiskom isele", rekla je Srni Ljiljana Kovačević.

Ona je dodala da su Bošnjaci izmislili problem da je njihovo domaćinstvo, odnosno da su pomoćni objekti izgrađeni na putu i da smetaju Bošnjacima da nesmetano prilaze do jezera Sniježnica, gdje su u priobalju bespravno izgradili vikendice.

Kovačevićeva je rekla da je porodičnu kuću izgradio njen otac Jakov Kovačević, kao i pomoćne objekte 1985. godine, u skladu sa građevinskom dozvolom koju je izdala tadašnja opština Zvornik.

Ona je naglasila da kuća i objekti postoje na istom mjestu punih 40 godina i dodala da je porodica Kovačević živjela mirno i savjesno na svom posjedu od 1985. godine, izuzev perioda ratnog izbjeglištva, nakon čega se vratila na ognjište.

"Prvi pokušaj rušenja dogodio se 2004. godine, kada opština Teočak donosi rješenje kojim nalaže rušenje pomoćnih objekata, uz obrazloženje da su navodno sagrađeni na lokalnom putu", ispričala je Ljiljana.

Ona je navela da je opština Teočak u rješenju o rušenju prećutala ključne činjenice da je riječ o bivšem seoskom putu koji je prestao da bude u funkciji još 1985. godine i potopljen je izgradnjom akumulacionog jezera Sniježnica.

Kovačevićeva je rekla da sada postoji samo kratak, neprohodan dio puta koji završava u jezeru, u provaliji dubokoj više od 20 metara, da taj put ne služi javnoj namjeni i da ga već decenijama održavaju i koriste isključivo ona, brat Milan i još jedna povratnička porodica koja tu boravi povremeno.

Ona je naglasila da je sve što je rekla jasno vidljivo i na javno dostupnim satelitskim snimcima katastra nepokretnosti.

"Nakon uložene žalbe, Federalna uprava za geodetske i imovinsko-pravne poslove je 2005. godine poništila rješenje opštine Teočak o rušenju objekta i predmet vratila na ponovno odlučivanje radi utvrđivanja stvarnog činjeničnog stanja", rekla je Kovačevićeva i naglasila da opština Teočak nikada nije nastavila postupak, iako je na to bila zakonski obavezna, čime je postupak faktički obustavljen.

Ističući da "vrag nikad ne miruje", pa ni neki ljudi u Teočaku, Kovačevićeva je rekla da je, nakon 20 godina potpunog pravnog mira, opština ove godine donijela novo rješenje o rušenju, iako ne postoje ni nove činjenice ni novi dokazi, odnosno riječ je o istoj pravnoj stvari, čime se grubo krši načelo pravne sigurnosti, te da primjenjuje zakone koji su doneseni decenijama nakon izgradnje kuće i to retroaktivno.

Ona je postavila pitanje da li je moguće da objekti navodno sagrađeni "na putu" tek sada nekome smetaju, iako su izgrađeni prije 40 godina.

"Naravno da nije. Objekti su sagrađeni na parceli u vlasništvu porodice Kovačević, a dio koji je nekada formalno bio upisan kao put odavno ne predstavlja javno dobro, niti odgovara faktičkom stanju na terenu", naglasila je Ljiljana.

Govoreći o selektivnoj primjeni zakona na štetu porodice Kovačević, ona je rekla da se, istovremeno, na istom području, godinama bespravno grade objekti u vodnom pojasu jezera Sniježnica, te da takvih objekata ima na desetine, ako ne i stotine.

"Nijedan od tih objekata nije srušen, iako su građeni u vrijeme važećih zakonskih zabrana, naprotiv, priključeni su na električnu mrežu sa moje kuće, dok se istovremeno uzurpacija javnog dobra očigledno prećutno toleriše", konstatovala je Kovačevićeva.

Ona je navela da dodatno zabrinjava činjenica da vlasnici tih bespravnih objekata, umjesto da snose posljedice, vrše pritisak da im se obezbijedi putni pristup i to preko imovine povratnika, odnosno kuće porodice Kovačević, a potom i preko imanja drugog srpskog domaćinstva.

Svijet

Putin: Zaljubljen sam

Ljiljana je izrazila nadu da će biti nađeno rješenje za njeno domaćinstvo i traži odgovor na pitanja ko je bespravno gradio objekte u vodnom pojasu jezera Sniježnica i ko im je omogućio priključke i tolerisao nezakonitu gradnju.

Ona traži i odgovor od opštine Teočak na pitanje zašto se zakon primjenjuje selektivno, zašto se rješenja pronalaze na štetu jedine srpske povratničke porodice u toj opštini i zašto se insistira na rušenju objekata koji su stariji i od ove lokalne zajednice.

Opština Teočak zvanično je osnovana 1992. godine, kada je odlučeno da se odvoji od prijeratne opštine Ugljevik i pripoji FBiH.

Ljiljana je istakla da ovo nije lični problem jedne porodice, već pitanje pravne sigurnosti i položaja povratnika, koje sutra može postati problem svakog Srbina koji živi u FBiH.

Ona se sjeća da su Rastošnica i Skakovica prije rata bili jedinstvena mjesna zajednica sa oko 4.500 stanovnika u sastavu opštine Zvornik, te da je tada Rastošnica imala oko 2.500 stanovnika srpske nacionalnosti.

Ljiljana je rekla da je nakon rata Rastošnica administrativno podijeljeno između opština Sapne i Teočaka, pri čemu je domaćinstvo porodice Kovačević pripalo Teočaku.